Η σιωπή μου, φωνή σου
και το άγγιγμα σου οδηγός μου.
Σε βλέπω να φεύγεις και όσο φεύγεις
χάνεσαι, χάνεσαι στο άπειρο.
Προσπαθώ να σε βρω χωρίς καμία ελπίδα.
Χάνεσαι σιγά σιγά μέσα στο σκοτάδι.
Μια φωνή βγαίνει από το σκοτάδι,
αυτή η φωνή γνώριμη αλλά και ξένη.
Δεν κοιτάζω, αλλά ακούω.
Φωνές γνώριμες αλλά και ξένες.
Έρχονται και φεύγουν.
Είναι ώρα να τρέξω στο σκοτάδι
να ψάξω να τη βρω, αυτή τη φωνή που είναι γνώριμη αλλά και τόσο ξένη.
σ'αγαπαω μοναξια μου γιατι μου' μεινες πιστη, σας αγαπαω ονειρα μου γιατι σβηνουμε μαζι
1 comment:
μόνο και μόνο που πήρες την απόφαση να τρέξεις στο σκοτάδι είναι σαν να την έχεις ήδη βρεί την φωνή που ψάχνεις. "την δύναμη που κουβαλάς μέσα σου, να την επιάνεις, και στους αγώνες για ζωή ποτέ να μην την χάνεις..." κάτι έτσι λέει δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά νομίζω κατάλαβες τι θέλω να πω. καλή επιτυχία λοιπόν, καλό τρέξιμο στο σκοτάδι. Δεν θα σου πω να προσέχεις μην σκοντάψεις επειδή πιστεύω σε σένα και επειδή πέφτοντας μαθαίνουμε να ξανασηκωνόμαστε στα πόδια μας και να τρέχουμε.. "...να εύχεσαι να'ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις" και είμαι σίγουρη ότι θα βρείς πολύ σύντομα την Ιθάκη σου που αν κατάλαβα σωστά σε αυτή την περίπτωση είναι η γαλήνη του εσωτερικού σου κόσμου! Και να ξέρεις πως σε αυτό το ταξίδι δεν είσαι μόνη! Έχεις συνοδοιπόρους που σε νιάζονται και είναι έτοιμοι να σκοτώσουν τα τέρατα που θα βρεθούν εμπόδιο στο δρόμο σου...γιατί θα βρεθούν να 'σαι σίγουρη αλλά να μην φοβηθείς...! Φιλιά...!
Post a Comment