Saturday, August 11, 2007

Για εκείνον κι εκείνη που βρίσκονται πάντα εδώ...


Μπορεί να μην έχω την ίδια σχέση που είχα παλιά μαζί σας, μπορεί να μεγάλωσα και να θέλω να ζήσω κάποια πράγματα που εσείς τα βρίσκετε παράλογα..Εγώ ξέρω πως πάντα θα είσαστε στο πλευρό μου και θα με στηρίζετε για ότι κάνω, ασχέτος αν δεν συμφωνείτε με όλα..Είστε τα πάντα για μένα και λάθος μου που δε το δείχνω σωστά...Μερικές φορές είναι δύσκολο να σας καταλάβω και πιστεύω πως το ίδιο νοιώθετε κι εσείς αλλά ξέρω ότι κι αν κάνω θα μου κρατάτε το χέρι...Περάσαμε δύσκολες στιγμές, όμορφες, άσχημες..στιγμές χαράς, λύπης...αλλά αυτό που μετράει είναι ότι αυτά που ζω και θα ζήσω οφείλονται σε σας που με φέρατε σ’αυτό τον κόσμο και μου δώσατε την ευκαιρία να καταλάβω τι σημαίνει οικογένεια...Σας ευχαριστώ που είστε κοντά μου..Σας ευχαριστώ που ακόμη αγωνίζεστε για μένα και σας ευχαριστώ που με μάθατε τι σημαίνει αγάπη...


Γραμμένο για δυο ξεχωριστούς ανθρώπους της ζωής μου...


Σας αγαπώ!!!